Amortyzacja środka trwałego a jego likwidacja. Co do zasady odpisy amortyzacyjne od wartości początkowej środka trwałego są dokonywane tak długo, aż ich suma nie zrówna się z tą wartością początkową. Sytuacja wygląda trochę inaczej w przypadku sprzedaży tudzież likwidacji takiego składnika majątku w trakcie trwania okresu
fot. Dobra koniunktura w mieszkaniówce Reasumując - biorąc pod uwagę 25 wskaźników z obszaru budownictwa, cen mieszkań, kondycji gospodarstw domowych i sektora bankowego – oszacowaliśmy wartość indeksu koniunktury na rynku mieszkaniowym za czwarty kwartał 2021 roku na 0,703. Prosta interpretacja tego wyniku jest taka, że pozytywnie oceniamy koniunkturę w mieszkaniówce w czwartym kwartale 2021 roku (odczyt powyżej 0,5 pkt.). W naszej ocenie koniunktura plasuje się poniżej progów ostrożnościowych (0,85 pkt.), które mogłyby sugerować przegrzanie rynku. Najnowszy odczyt indeksu jest ponadto niższy niż w trzecim kwartale 2021 roku. Zmiana ta wynika przede wszystkim z sytuacji na rynku kredytowym, który po rekordowo dużym popycie w trakcie 2021 roku od końcówki tegoż roku podlega wyraźnemu schłodzeniu. Ma to też oparcie w pogarszających się nastrojach gospodarstw domowych, na które w dużej mierze wpływały pod koniec ubiegłego roku informacje na temat coraz wyższej inflacji. Przy tym warto podkreślić, że nie obserwujemy zjawisk wskazujących na trwałe nierównowagi na rynku nieruchomości mieszkaniowych. Bieżąca sytuacja budzi jednak obawy o wystąpienie takiej nierównowagi w najbliższym czasie – w kontekście skokowo rosnącego popytu na rynku najmu. Ceny mieszkań w 2022 roku ponownie w górę Kompleksowa diagnoza bieżącej sytuacji na rynku mieszkaniowym jest dla nas podstawą do budowania prognoz na najbliższe kwartały. Bierzemy ponadto pod uwagę dostępne dziś prognozy, ale też zjawiska, których wystąpienie można z dużym prawdopodobieństwem przewidzieć. Na tej podstawie spodziewamy się, że pod koniec 2022 roku ceny mieszkań w największych miastach będą w Polsce o od 7% do 12% wyższe niż pod koniec 2021 roku. Przy tym w naszej ocenie więcej czynników przemawia za jeszcze szybszym wzrostem cen niż przeceną. Zakładamy jednak w 2022 roku spadek liczby zawieranych transakcji względem bardzo wysokiego poziomu z 2021 roku. Duże zmiany w otoczeniu rynku mieszkaniowego Trzeba mieć przy tym świadomość, jak wiele wektorów działać ma w najbliższym czasie na rynek mieszkaniowy. I tak w samym tylko obszarze kredytów mieszkaniowych z jednej strony mamy wyczerpywanie się efektywnego popytu odroczonego na kredyty mieszkaniowe, który w normalnych warunkach zrealizowałby się w 2020 roku, do tego mamy cykl podwyżek stóp procentowych ograniczających możliwości zadłużania się, niepewność wywołaną agresją Rosji na Ukrainę, a gdyby i tego było mało - UKNF w zupełnie nieoptymalnym ku temu momencie postanowił zainterweniować na rynku kredytów mieszkaniowych i nakazał bankom utrudnienie dostępu do hipotek. Z drugiej natomiast strony mamy wciąż przyzwoitą sytuację na rynku pracy i wysoką inflację, która powoduje, że realne oprocentowanie kredytów jest ujemne. Chodzi o to, że inflacja szybciej obniża siłę nabywczą kapitału pożyczonego przez bank na zakup mieszkania, niż naliczane są odsetki od tego długu. Ponadto pod koniec maja startuje rządowy program kredytów bez wkładu własnego. Sytuacja na rynku mieszkaniowym nie jest determinowana jedynie przez to, co dzieje się w sferze kredytów hipotecznych. Obserwujemy też działania zagranicznych funduszy inwestycyjnych intensywnie poszukujących bloków, osiedli, a nawet całych firm deweloperskich. Powstające w ten sposób portfele mieszkań kierowane są na rynek wynajmu. Firmy te doskonale wiedzą, jaką presję na wzrost cen może mieć gwałtowny przyrost popytu na mieszkania wywołany masowymi migracjami. Niedostateczna podaż to jednak zjawisko, które dotyczy nie tylko rynku najmu. Sami deweloperzy w największych miastach w ostatnich kwartałach mieli również zbyt skromne oferty w porównaniu do potrzeb zgłaszanych przez kupujących. Wywierało to presję na wzrost cen. Do tego wszystkiego należy dodać dwucyfrowe wskaźniki inflacji, które w najbliższych kwartałach spowodują, że bezpieczne inwestycje (lokaty, detaliczne obligacje skarbowe) będą generowały nawet dwucyfrowe realne straty. Historia pokazuje, że okresy wzmożonej inflacji są często momentem, w którym ceny nieruchomości rosną, chroniąc w ten sposób zainwestowany w nie kapitał Potwierdzają to dane z rynku amerykańskiego z ostatnich 130 lat. Bardzo rzadko zdarzały się tam okresy, w których ceny nieruchomości szły zupełnie inną ścieżką niż ta wyznaczana przez inflację. Nawet więcej – w dłuższym terminie ceny nieruchomości zwykły rosnąć z przeciętną roczną dynamiką o 1-2 pkt. proc. wyższą niż ceny dóbr i usług (inflacja). ***Materiał pochodzi z raportu HERITAGE REAL ESTATE: Indeks HRE: W 2022 roku rynek mieszkaniowy będzie pod presją [IVQ 2021], którego pełną zawartość możesz zobaczyć i pobrać klikając w poniższy przycisk Indeks HRE
Tabele cen mieszkań w urzędzie skarbowym - chodzi o podatek od spadku - Grupy dyskusyjne w eGospodarka.pl - dyskusja na Grupach dyskusyjnych w eGospodarka.pl w artykułach eGospodarka.pl w poradach we wzorach dokumentów w ofertach pracy w przetargach w ofertach nieruchomości w bazie adresowej firm w katalogu WWW w grupach dyskusyjnych
Elementarną zasadą związaną z prawem własności jest swoboda dysponowania rzeczą przez właściciela. Oznacza to, że w świetle prawa dopuszczalna jest sprzedaż nieruchomości w cenie odbiegającej od wartości aktualnie obowiązujących na rynku nieruchomości. W jaki sposób w takiej sytuacji może zareagować urząd skarbowy? W jakim zakresie może on podjąć działania? Poznaj zasady podwyższania wartości nieruchomości zgodnie z ceną rynkową! Określenie przychodu ze sprzedaży nieruchomości W pierwszej kolejności należy odnieść się do przepisów podatkowych regulujących ustalenie wielkości przychodu ze sprzedaży nieruchomości. Zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy o PIT przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena bez uzasadnionej przyczyny znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy w wysokości wartości rynkowej. Definicję oraz wyjaśnienie, czym jest wartość rynkowa, znajdziemy w art. 19 ust. 3 ww. ustawy. W przepisie tym wskazano, że wartość rynkową rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu, stopnia zużycia, a także czasu i miejsca odpłatnego podatkowym z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości jest cena określona w umowie. Pod warunkiem, że odpowiada wartości rynkowej. Kiedy urząd skarbowy podwyższa wartość nieruchomości? Warto zauważyć, że powyższy przepis stanowi, że organ podatkowy określa przychód w wartości rynkowej dopiero w sytuacji, gdy ustalona pomiędzy stronami cena w sposób znaczny odbiega od wartości rynkowej. Na podstawie normy tego typu można stwierdzić, że nie chodzi w tym przypadku o jakiekolwiek wahania lub odstępstwa od wartości rynkowej. Muszą to być znaczne różnice. Niestety nigdzie w ustawie nie zostało zdefiniowane, jakie odstępstwo od ceny rynkowej można uznać za „znaczne”. Dla przykładu, w wyroku Sądu Okręgowego w Łomży z 18 lutego 2015 r., sygn. I C 443/14, możemy przeczytać: „Ocena czy strony ustaliły cenę sprzedaży rażąco odbiegającą od cen rynkowych może zostać oparta na wycenie nieruchomości przez biegłego sądowego. Powyższa opinia wskazuje, że cena ustalona w umowie jest wyższa o 18,9% od oszacowanej wartości rynkowej. W ocenie sądu różnica na takim poziomie nie nosi cech »rażącej różnicy«. Nieekwiwalentność obu świadczeń musi być na tyle istotna, znacząca, poważna, że jej ocena w świetle reguł słuszności kontraktowej pozwala uznać, że wartości te różnią się w rażącym stopniu”. Ponadto podwyższenie przychodu ze sprzedaży może mieć miejsce jedynie, gdy cena odbiega od wartości rynkowej bez uzasadnionej przyczyny. Warunek ten jest bardzo istotny, ponieważ występować mogą różne obiektywne okoliczności, które wpływają bezpośrednio na cenę danej nieruchomości. Przykładowo może to być duże zniszczenie i zły stan techniczny nieruchomości lub potrzeba szybkiej sprzedaży nieruchomości z uwagi na okoliczności podatkowy ma możliwość podwyższenia przychodu ze sprzedaży nieruchomości tylko wówczas, gdy ustalona cena odbiega znacznie od wartości rynkowej i jednocześnie nie jest to spowodowane uzasadnionymi przyczynami o charakterze obiektywnym oraz niezależnym. Zasady podwyższania wartości nieruchomości - tryb działania urzędu skarbowego Jeżeli organ podatkowy ustali, że opisane przesłanki zostały spełnione, to zostaje uruchomiona specjalna procedura mająca na celu ustalenie wartości rynkowej nieruchomości. Zgodnie z art. 19 ust. 4 ustawy PIT jeżeli wartość wyrażona w cenie określonej w umowie odpłatnego zbycia znacznie odbiega od wartości rynkowej nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, organ podatkowy wezwie strony umowy do zmiany tej wartości lub wskazania przyczyn uzasadniających podanie ceny znacznie odbiegającej od wartości rynkowej. W razie nieudzielenia odpowiedzi, niedokonania zmiany wartości lub niewskazania przyczyn, które uzasadniają podanie ceny znacznie odbiegającej od wartości rynkowej, organ podatkowy określi wartość z uwzględnieniem opinii biegłego lub biegłych. Jeżeli wartość ustalona w ten sposób odbiega co najmniej o 33% od wartości wyrażonej w cenie, koszty opinii biegłego lub biegłych ponosi zbywający. W świetle powyższego pierwszym krokiem jest wezwanie stron umowy. Obejmuje ono zwrócenie się do podatników o podwyższenie wartości nieruchomości lub ewentualnie o wskazanie okoliczności, które wpłynęły na ustalenie ceny znacznie odbiegającej od wartości rynkowej. Jeżeli podatnicy dostosują się do wezwania, ma miejsce albo podwyższenie ceny i jednocześnie przychodu ze sprzedaży, albo też organ uwzględnia przedstawione przyczyny niskiej ceny i akceptuje je jako zasadne. Na tym etapie sprawa jest zamykana. Jeżeli jednak podatnik podatnik nie udzieli żadnej odpowiedzi na wezwanie, nie dokona zmian wartości nieruchomości lub też nie poda wiarygodnych przyczyn uzasadniających cenę znacznie odbiegającą od rynkowej, urząd skarbowy określa wartość nieruchomości z uwzględnieniem opinii biegłego. Ponadto jeśli okaże się, że wartość nieruchomości ustalona przez biegłego odbiega od ceny określonej w umowie o co najmniej 33% to wszelkie koszty sporządzenia opinii biegłego ponosi sprzedający nieruchomość. Przykład 1. Podatnik sprzedał lokal mieszkalny o pow. 80 m2 za 100 000 zł. Organ podatkowy po przeanalizowaniu treści aktu notarialnego doszedł do wniosku, że cena znacznie odbiega od wartości rynkowych. W związku z tym wezwał podatnika do podwyższenia wartości nieruchomości lub wskazania motywów określenia ceny w tak niskiej wysokości. Podatnik nie odpowiedział na otrzymane wezwanie. W rezultacie urząd skarbowy zlecił biegłemu sporządzenie opinii w tym zakresie. Biegły oszacował wartość nieruchomości na 170 000 zł. Cena wynikająca z opinii odbiega od ceny ustalonej w umowie o więcej niż 33%, dlatego koszt sporządzenia opinii obciąża skarbowy ma prawo do podwyższenia wartości nieruchomości przy pomocy biegłego jedynie, gdy wcześniej wezwał podatnika do złożenia wyjaśnień dotyczących określenia w umowie takiej ceny. Wezwanie takie może mieć miejsce jedynie, gdy cena znacznie i bez uzasadnionej przyczyny odbiega od wartości rynkowej. Podwyższenie ceny nieruchomości w zakresie podatku PCC Do tej pory określiliśmy, jakie są konsekwencje podatkowe zaniżenia wartości zbywanej nieruchomości z perspektywy sprzedawcy, który uzyskuje w tym przypadku przychód podatkowy podlegający opodatkowaniu podatkiem PIT. Trzeba jednak mieć na uwadze, że analogiczne rozwiązania przewidziane są w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych. W rezultacie ustalenie wartości nieruchomości na poziomie ceny rynkowej będzie również dotyczyło nabywcy, który w tym przypadku jest podatnikiem podatku PCC z tytułu zawartej umowy sprzedaży. Zgodnie bowiem z art. 6 ust. 2–4 ww. ustawy wartość rynkową przedmiotu czynności cywilnoprawnych określa się na podstawie przeciętnych cen stosowanych w obrocie rzeczami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem ich miejsca położenia, stanu i stopnia zużycia oraz w obrocie prawami majątkowymi tego samego rodzaju, z dnia dokonania tej czynności, bez odliczania długów i ciężarów. Jeżeli podatnik nie określił wartości przedmiotu czynności cywilnoprawnej lub wartość określona przez niego nie odpowiada według oceny organu podatkowego wartości rynkowej, organ ten wezwie podatnika do jej określenia, podwyższenia lub obniżenia, w terminie nie krótszym niż 14 dni od dnia doręczenia wezwania, podając jednocześnie wartość według własnej, wstępnej oceny. Jeśli podatnik pomimo wezwania nie określił wartości lub podał wartość nieodpowiadającą wartości rynkowej, organ podatkowy dokona jej określenia z uwzględnieniem opinii biegłego lub przedłożonej przez podatnika wyceny rzeczoznawcy. Jeżeli organ podatkowy powoła biegłego, a wartość określona z uwzględnieniem jego opinii różni się o więcej niż 33% od wartości podanej przez podatnika, koszty opinii ponosi dotycząca podwyższania wartości nieruchomości obejmuje również podatek od czynności cywilnoprawnych, którym obciążony jest zaznaczyć, że urząd skarbowy jest wyposażony w odpowiednie narzędzia służące do podwyższania wartości rynkowej sprzedawanej nieruchomości. Zakres działania urzędu jest jednak ograniczony. Cała procedura może zostać uruchomiona, jeśli cena znacznie odbiega od wartości rynkowej, a ponadto nie ma żadnego uzasadnienia w okolicznościach faktycznych towarzyszących sprzedaży.
Największy wzrost cen obserwujemy w przypadku kosztów użytkowania mieszkań (+22,3 r/r) oraz nośników energii (+34% r/r). Stopa bezrobocia rejestrowanego w styczniu wzrosła do 5,5% względem 5,2% w grudniu ub.r. Liczba zarejestrowanych bezrobotnych również wzrosła do poziomu 857,6 tys. osób. Jednak w ujęciu rocznym spadła o ok. 7,5%.
Najem lokalu mieszkalnego wiąże się z koniecznością zapłacenia podatku. Podobnie jak w latach poprzednich w 2022 roku dostępne są dwie formy opodatkowania: podatek ryczałtowy i podatek płacony na zasadach ogólnych. Jak rozliczysz się z prywatnego najmu? Co musisz wiedzieć o zmianach, które zaczną obowiązywać od 2023 roku? Jak wygląda opodatkowanie na zasadach ogólnych? Podatek na zasadach ogólnych liczymy od dochodu, czyli uzyskany z najmu przychód obniżamy o koszty jego uzyskania. Plusem opodatkowania na zasadach ogólnych oprócz możliwości odliczenia kosztów jest też kwota wolna od podatku, która w 2022 roku wynosi 30 000 zł. W praktyce oznacza to, że podatek zaczynamy naliczać i odprowadzać zaliczki dopiero po przekroczeniu w danym roku tej kwoty. Jeśli jednak posiadamy wiele źródeł przychodów, np. mamy także przychody z pracy, to kwotę wolną możesz zastosować tylko jednokrotnie. Zatem kwota wolna od podatku ma znaczenie dla tych podatników, którzy dochody czerpią tylko z najmu. Przy opodatkowaniu na zasadach ogólnych stawki podatku wynoszą 17% do kwoty przychodu 120 000 zł i 32% powyżej tej kwoty. Jeśli korzystamy z zasad ogólnych, to na złożenie deklaracji rocznej mamy czas do 30 kwietnia roku następnego. Ważne: od 2023 roku nie będzie możliwe rozliczanie się na zasadach ogólnych. Ryczałt ewidencjonowany stanie się jedynym sposobem rozliczania się z najmu prywatnego. Co stanowi koszt uzyskania przychodu? Kosztem może być wydatek, który wiąże się z uzyskiwaniem, zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów, jakim jest najem. Jednak nie może on znajdować się wśród tzw. kosztów negatywnych. Takim wydatkiem jest np. rata kredytu hipotecznego. Pomimo tego przepisy pozwalają na odliczenie odsetek od kredytu. W tym wypadku pod uwagę bierze się sumę faktycznie zapłaconą, a nie wartość należną. Innym kosztem obniżającym przychody z najmu jest amortyzacja, którą również można odliczać jedynie do końca 2022 roku. Od 1 stycznia 2023 roku będzie to niemożliwe ze względu na postanowienia, które wprowadza Polski Ład. Zgodnie z art. 22a ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych amortyzacji podlegają budynki i lokale będące odrębną własnością, których okres użytkowania przewidywany jest na co najmniej rok. Wartość odpisu można obliczyć dwoma metodami. Pierwsza to rozliczanie linowe. Polega ona na stosowaniu się do stawek określonych ustawowo. W przypadku lokali wynosi 1,5%, a dla spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu – 2,5% rocznie. Druga opcja to amortyzacja mieszkania przy zastosowaniu indywidualnych stawek. W tym wypadku właściciel określa wartość odpisu samodzielnie, aczkolwiek nie może on przekroczyć 10%. Aby dokonać odpisów, należy wyliczyć wartość początkową nieruchomości. Można to zrobić poprzez zliczenie wszystkich wydatków na jej zakup albo skorzystać z metody uproszczonej. Polega ona na pomnożeniu powierzchni użytkowej lokalu przez kwotę 988 zł. Kosztem uzyskania przychodów są także wydatki poniesione na zakup mebli i sprzętu AGD oraz przeprowadzone remonty. Jeśli wartość przedmiotów przekroczy sumę 3,5 tys. zł, powiększają one odpisy amortyzacyjne. W tym przypadku będzie to stawka 20% w skali roku. Trzeba pamiętać, że wszystkie wydatki muszą być udokumentowane fakturami. Opłaty za czynsz i media również stanowią koszty, które podlegają odliczeniu od podatku. Biuro zdjęcie utworzone przez stockking_freepik Jak liczy się opodatkowanie ryczałtem? Ryczałt od najmu lokali mieszkalnych odprowadzamy od przychodu, czyli kwoty, którą otrzymujemy od wynajmującego. Jeśli więc zdecydujemy się na tę formę opodatkowania od wynajmu, to nie obniżymy kwoty przychodu o koszty jego uzyskania, czyli nie uwzględnimy kosztów np. poniesionych na remonty, zakup wyposażenia czy amortyzacji. Jeżeli natomiast nie chcemy, aby podstawą opodatkowania była zarówno kwota czynszu najmu, jak i opłat związanych z najmem, układając umowę najmu, musimy w niej zaznaczyć, że to na najemcy ciąży obowiązek bezpośredniego ponoszenia opłat za mieszkanie w postaci opłat do wspólnoty mieszkaniowej czy spółdzielni mieszkaniowej oraz opłat za media. W ten sposób przychodem z najmu będzie tylko otrzymywany przez nas czynsz najmu. Obecnie stawka ryczałtu wynosi 8,5%, jeśli roczne przychody z najmu wynoszą do 100 000 zł, a jeżeli przekraczają tę kwotę, stawka ryczałtu wynosi 12,5% przychodów. Ponadto nie musimy zgłaszać, że chcemy rozliczać się ryczałtem. Wystarczy terminowo odprowadzać zaliczki, a pierwszy przelew zatytułować tak, aby wynikało z niego taka forma opodatkowania na przykład „ryczałt od najmu”. Poza tym wraz z początkiem 2023 roku i tak ryczałt będzie jedyną możliwą formą rozliczenia podatku od najmu prywatnego. Jeśli korzystamy z ryczałtu, to na złożenie deklaracji rocznej mamy czas do 31 stycznia roku następnego. Rozliczenie prywatnego najmu mieszkania: jakie deklaracje złożyć? To, jaki druk musimy złożyć, wynika z wybranej formy opodatkowania: Przy rozliczeniu na zasadach ogólnych należy wypełnić PIT-36. Osoby, które pracują na umowę o pracę i mają dochód z najmu, także muszą skorzystać z tego druku zamiast standardowego PIT-37. W części D deklaracji w pozycji „najem i dzierżawa” należy uzupełnić pola dotyczące przychodu, dochodu, kosztów uzyskania przychodu oraz sumy wpłaconych zaliczek na podatek dochodowy. Ryczałt ewidencjonowany rozlicza się, składając dodatkowy druk PIT-28. W tym wypadku najważniejszą sekcją jest część C pkt 3. Tutaj należy wpisać kwotę przychodu. Jeżeli był on niższy od 100 000 zł, uzupełniamy kolumnę ze stawką 8,5%. Gdy był wyższy, dane powinny znaleźć się w kolumnie ze stawką 12,5%. Złożenie deklaracji rocznych nie zwalnia wynajmującego z uiszczenia comiesięcznych zaliczek na podatek dochodowy. Zaliczka na podatek dochodowy Jak już wspominaliśmy, nie trzeba wysyłać specjalnej informacji do urzędu skarbowego, aby zgłosić najem. Wystarczyć, że odpowiednią kwotę wpłacimy do urzędu skarbowego. Zobowiązanie musimy uregulować do 20. dnia miesiąca następującego po tym, w którym został osiągnięty przychód z najmu. Co ważne od 1 stycznia 2020 r. wszelkie zobowiązania wobec urzędu skarbowego należy wpłacać na indywidualny mikrorachunek podatkowy. Uzyskać go można w urzędzie skarbowym albo wygenerować na stronie ministerstwa finansów w zakładce dotyczącej podatków. Jeśli mamy kilka wynajętych nieruchomości, to wpłacamy jedną łączną kwotę. Wyliczamy ją poprzez zsumowanie dochodu z wynajmu wszystkich nieruchomości. Najem a rozliczenie małżonków Jeżeli mieszkanie jest majątkiem osobistym jednego z małżonków, to wynajmuje on lokal i się z niego rozlicza przed urzędem skarbowym z podatku od najmu. Natomiast jeśli mieszkanie jest majątkiem wspólnym małżonków, mogą oni wybrać czy tylko jedno z nich rozlicza się z fiskusem, czy robią to oboje. W tym celu składają w urzędzie skarbowym oświadczenie o sposobie rozliczenia. Obecnie nie mają już obowiązku ponawiania tego oświadczenia co roku. Jak rozliczyć najem, gdy mamy udział cząstkowy W przypadku gdy mieszkanie ma kilku współwłaścicieli, każdy z nich rozlicza przychody i koszty z najmu, odpowiednio do udziału we współwłasności. Co ważne, nawet jeśli wszyscy współwłaściciel upoważnią jedną osobę do reprezentacji pozostałych przy podpisywaniu umów najmu i innych czynności związanych z lokalem, to każdy z nich musi oddzielnie się rozliczać. Pełnomocnictwo nie zwalnia z ujawniania źródeł dochodów. Kobieta zdjęcie utworzone przez nakaridore_Freepik Skutki ukrywania dochodów z najmu Konsekwencje braku rozliczania się z fiskusem mogą być bardzo przykre finansowo dla podatnika, zwłaszcza jeżeli ktoś inny na nas doniesie do skarbówki np. nasz najemca. Oprócz zaległego podatku i odsetek w zależności od wartości niezapłaconego podatku takie zachowanie zostanie ocenione: jako przestępstwo, jeżeli zaległości przekraczają kwotę 15 100 zł; jako wykroczenie skarbowe, gdy zaległości nie przekraczają tej kwoty. Kara grzywny za wykroczenie skarbowe w 2022 r. może wynieść od 301 zł do 60 200 zł. Za popełnienie przestępstwa Kodeks karny skarbowy przewiduje trzy rodzaje kar – grzywnę w stawkach dziennych, karę ograniczenia wolności oraz karę pozbawienia wolności. Kara grzywny w 2022 r. wynosi od 1 003,30 zł do maksymalnie 28,895 mln zł. Czynny żal, czyli jak uniknąć kary W polskim prawie podatkowym istnieje instytucja czynnego żalu, czyli oświadczenie o popełnieniu czynu zabronionego. Jest ona opisana w Kodeksie karnym skarbowym w art. 16. Zgodnie z nim karze za przestępstwo albo wykroczenie skarbowe nie podlega sprawca, który po jego popełnieniu zawiadomił o tym fakcie organ powołany do ścigania. Czynny żal wnosi się na piśmie w postaci papierowej lub elektronicznej albo ustnie do protokołu. Treść dokumentu powinna zawierać: informacje o osobie, która wnosi oświadczenie; określenie charakteru popełnionego czynu; dokładny opis istotnych okoliczności, które przyczyniły się do popełnienia przestępstwa albo wykroczenia skarbowego; informacje o osobach współpracujących, które miały związek z popełnionym czynem; termin, w jakim podatki zobowiązuje się naprawić popełniony czyn, albo załączyć dowód jego naprawy. Należy pamiętać, że czynny żal nie jest skuteczny w każdym przypadku. Na uniknięcie karny nie można liczyć, gdy: podatnik dostał już wezwanie w związku z popełnionym czynem, a urząd udokumentował popełnienie wykroczenia albo przestępstwa; toczy się postępowanie kontrolne; podatnik zorganizował grupę bądź nakłaniał innych ludzi do udziału w popełnieniu wykroczenia skarbowego. Aby czynny żal był skuteczny, trzeba zapłacić zaległy podatek wraz z odsetkami. Podstawowa stawka odsetek za zwłokę wynosi obecnie 8% w skali roku. Fot. tytułowa: Biznes zdjęcie utworzone przez pressfoto -
KFF40DS. 309 204 230 473 386 313 307 287 31